تهیه Backup از مهمترین موارد در طرح های Disaster Recovery می باشد و در واقع مکملی برای Replication می باشد.
حال این سوال مطرح می شود که Backup چه مواردی باید باشد؟
در پاسخ به این سوال باید گفت که هیچ قاعده و قانون ثابتی وجود ندارد ولی بهترین موارد برای تهیه Backup موارد زیر می باشد:
حال برای Backup گیری روش های مختلفی وجود دارد مانند Offline و یا Online و همینطور Image backup از نمونه های آن می باشد.
Online Backup
در این روش برنامه ها و سیستم عامل ها 24x7 در دسترس هستند مانند سرویس های حیاتی یک سازمان که همیشه باید در دسترس باشند و برای Backup گیری نیز این سرویس ها و برنامه ها نباید از دسترس خارج شوند و در واقع زمانیکه Backup تهیه می شود، سرویس ها باید ادامه کار خود را انجام دهند و نباید از دسترس خارج شوند و مشغول ارائه سرویس با کاربران باشند. به عنوان مثال در سازمان فاوا اصفهان یکی از سرویس های مهم که نمی توان آنرا برای Backup گیری از دسترس خارج نمود وب سرویس بانک ها می باشد که RPO آن باید 30 دقیقه باشد و در زمان کمتر از 20 دقیقه نیز باید Recovery انجام شود. حال نرم افزار و دستگاه Backup گیری باید بتواند در حالت آنلاین از اطلاعات Backup تهیه کند.
Offline Backup
در این حالت مدیر سیستم برنامه و یا سرویس را از دسترس خارج می کند و سپس اقدام به تهیه نسخه پشتیبان از اطلاعات می نماید. در زمانیکه Backup در حال تهیه شدن می باشد سرور کار سرویس دهی به کاربران را انجام نخواهد داد. معمولا این مدل از Backup در آخر هفته ها و یا زمان هایی انجام می شود که تعداد کاربر زیادی به سیستم متصل نمی باشد. این روش ساده ترین و امن ترین روش Backup گیری می باشد.
File Based Backup
در این روش می توان دقیقا فایل مورد نیاز برای برگرداندن را مشخص نمود و دقیقا آنرا همان جایی Restore کرد که قبلا در آنجا قرار داشته است. این روش برای محیط هایی می باشد که دارای تعداد خیلی زیادی فایل باعث افزایش Overhead سیستم عامل خواهد شد و کارایی را پایین می اورد.
Image Based Backup
در این روش کل دیسک بصورت Block Level ذخیره خواهد شد و بالاترین کارایی را برای I/O های بالا خواهد داشت و هنگام تهیه Backup یک Snapshot از سیستم ذخیره می کند و هنگامیکه نیاز به برگرداند دیتا باشد تمام دیسک را Restore می کند و نمی توان صرفا یک فایل را از درون آن برگرداند. به این مدل از تهیه نسخه پشتیبان اطلاعات Physical Backup نیز گفته می شود. این روش سریعترین مدل برای تهیه و برگرداندن File System ها می باشد.
User Defined Backup
در این روش کاربر دقیقا مشخص می کند که از چه دیتایی تهیه نسخه پشتیبان انجام شود و معمولا قبل از ارتقاء سیستم انجام می شود. این روش معمولا توسط خود کاربر انجام می شود و از اهمیت کمتری برخوردار می باشد.
Full Backup
این روش که به Normal Backup نیز مشهور می باشد از تمامی اطلاعات دیسک مبدا یک کپی تهیه می کند و ایراد بزرگ این روش این است که خیلی زمان بر خواهد بود و همچنین بعد از مدتی نیاز به فضای ذخیره سازی زیادی خواهد داشت.
Differential Backup
در این روش آخرین تغییرات نسبت به آخرین Full Backup مقایسه می شود و از تمامی اطلاعاتی که اضافه شده از نسخه پشتیبان تهیه می کند. این روش در شکل زیر نشان داده شده است.
Incremental Backup
در این روش تغییرات بصورت روزانه Backup گرفته می شود و سرعت بالاتری نسبت به Differential Backup دارد ولی ایراد آن این است که چنانچه دیسک مبدا دچار مشکل شود برای برگرداندن اطلاعات نیاز به تمامی فایل های Backup تا آخرین Full Backup نیاز می باشد. این مدل Backup گیری نیز در شکل زیر نشان داده شده است.
چه زمانی از Incremental و چه زمانی از Differential استفاده کنیم؟
زمانی که تغییرات روزانه بسیار زیاد می باشد، تعداد Backup محدودی در طول روز می توانیم اجرا کنیم و سرعت پایین restore قابل قبول است از Incremental استفاده می شود و زمانیکه تغییرات روزانه کم است، مدت زمان Backup گیری مهم نباشد و سرعت Restore بالایی بخواهیم از Differential استفاده می شود.
Backup to Disk
به صورت سنتی Backup روی نوار مغناطیسی و یا همان Tape Drive ها گرفته می شود که همچنان در سازمان ها مورد استفاده قرار می گیرد و مزیت های خود را دارد ولی مشکل بزرگ آن این است که دسترسی به دیتای روی آن بصورت ترتیبی است لذا در بسیاری از سازمان ها برای رفع این مشکل در کنار Tape از Disk هم برای Backup استفاده می شود که سرعت بالایی در انتقال اطلاعات دارد و هم دسترسی به اطلاعات می تواند روی آن بصورت Random باشد.
Synthetic Backup
در روش معمول دیتا از همه سرورها تحت شبکه به سرور مدیریت Backup انتقال می یابد و سپس از طریق این سرور به Tape ها منتقل خواهد شد. این روش و یا بهتر است بگویی انتقال دیتا در دیتاسنترها همیشه هزینه بر خواهد بود لذا می توان یکبار Full Backup تهیه نمود و سپس دیتا های Incremental و یا Differential را به Full Backup اضافه کرد که به این روش Synthetic گفته می شود.
حال با توجه به موارد و تعاریف ذکر شده در بالا در سازمان فاوا شهر اصفهان با توجه به اینکه صرفا Tape Backup وجود دارد باید به گونه ای طراحی انجام شود بتوان تمام سرورها و اطلاعات آنها را روی Tape های موجود نسخه پشتیبان گرفت.
نکته مهم دیگر این است که بین Backup و Archive تفاوت وجود دارد به این معنی که Archive معمولا برای نگهداری دیتا بصورت زمان مورد استفاده قرار می گیرد و Backup برای مدت زمان کمتر استفاده می شود همچنین هنگام آرشیو می توان دیتا را از روی دیسک مبدا پاک کرد ولی در هنگام Backup معمولا چندین نسخه از دیتا در جاهای مختلف نگهداری می شود و از روی دیسک مبدا پاک نمی گردد.
Data Retention
منظور مدت زمانی می باشد که دیتاهای Backup نگهداری می گردد که معمولا این زمان توسط قانون و سازمان های استاندارد تعریف می گردد.
همچنین نکته دیگر این است که حتما حداقل یک نسخه از دیتا پشتیبان در خارج از ساختمان اصلی سازمان نگهداری شود تا در صورتیکه ساختمان دچار مشکل گردد بتوان دیتا را برگرداند.
